Rydaur

Malark

Bóg mi to nieznany, ale niegroźny. Zabieram się zatem do poszukiwania pierwszych przejawów zła.

Andreas

Podążając dalej za nimi, zamykam pochód z Krasnoludem. Chwytam każde słowo gnoma. Rejestruje każdy szczegół otoczenia..może rzeczywiście będzie to dobry pomysł na epos z moim udziałem? Wyprawy z nimi jak na razie przynoszą same korzyści.. obiady i napitki. Alkoholu mało, ale jak tylko..hmm...

-Krasnoludzie!!-szepce pełen podniecenia-Toż tu Twoi ziomkowie spoczywają! Najwięksi koneserzy trunków jakich świat widział! Tyle lat w tych idealnych warunkach sprawiło, że być może będziemy mieli możliwość spróbować najlepszego brandy na świecie! Smile

-Dalej Panie baronie!-zwracam się do inicjatora wyprawy- czas oczyścić to miejsce z plugastwa!- przyspieszam nieco kroku i dołączał do Elfa nasłuchując i obserwując otoczenie.

JerneJ

Dla elfiego wojownika zasada jest jedna doskonalić się w sztuce mordu. Zawsze przygotowany łuk i strzały, a gdy zdążę wyczuć zagrożenie rzucam na siebie zbroje maga +4 do kp i szykuje się do starcia.
Podążam cichym krokiem za kompanami.

(przypominam że elf jeśli przechodzi w odległości do 1,5m od ukrytych drzwi ma prawo do testu przeszukiwania tak jakby ich aktywnie szukał)

Midgar

Ruszacie dalej dziarsko przez dziedziniec za świątynią. Macie 3 możliwe drogi. Prosto w stronę płaskich budowli, które wyglądają jak budynki mieszkalne. W lewo w stronę zabudowań które swoim kształtem sugerują, że mieszkali tam magowie. Dziwnie pokręcone wieże, magiczna ornamentyka. W prawo w stronę budynków zbrojowni, garnizonu oraz kuźni.

Malark

Ciężki wybór, gdy nie wiadomo co czai się za drzwiami. Najmniej jednak boję się zmierzyć z czymś, co o swej potędze stanowi siłą, z jaką macha żelastwem. Wybieram drogę w prawo, do kuźni/zbrojowni/garnizonu.

Andreas

-Być może udręczone dusze żyją w tych ruinach-mówię do kompanów- tylko złodzieje i mordercy wchodzą do czyjejś zagrody bez powiadomienia jej mieszkańców.

Midgar

Proszę Was teraz o ustalenie formacji w jakiej się poruszacie oraz ogólnej taktyki jaką przyjmujecie do walki ze stworami, które nie będą stwarzać dla Was dużego wyzwania.

Ważne walki będę przedstawiał inaczej. Będą odpowiednio akcentowane i rozgrywane dłużej. Będziemy brać pod uwagę teren itp.

Andreas

hmm... Trzymam się wewnątrz grupy i gram muzykę tak by wspomóc kolegów. Jeśli zaś, walczymy z przeważającym wrogiem próbuję wiązać w walce słabszych przeciwników, by nie mogli przeszkodzić naszemu healerowi:)

Malark

Paladyni z przodu. Ciągle uważni i ostrożni. Nieustannie wykrywający zło, by nie zostać zaskoczonymi. Evendur trzyma się w promieniu 3-6m obok mnie lub za mną jeśli nie da się iść szerzej. Jeśli wróg jest odporny na cięte, mam młot bojowy, jeśli widzę go z daleka najpierw strzelam z kuszy.
Czarów używam rozsądnie, jeśli istnieje konieczność rzucam co tylko może pomóc, pamiętając o okrzykach i mowach bitewnych z RPS przede wszystkim. Jeśli jestem mocno ranny odpoczywam aż do rozsądnego pułapu zdrowia (70+ %) i wtedy idę dalej. Jeśli odpoczynek jest niebezpieczny wracam do miejsca, gdzie bezpiecznie np. do obozu.

Midgar

Garret zamyka pochód. W walce korzysta z buzdygana atakując z Andreasem słabsze istoty, jeżeli wróg jest silniejszy albo w większej grupie używa swoich wynalazków do ogłuszenia i zadanie obrażeń od kwasu.

Czekam jeszcze na Mistycznego łucznika i Kapłana Wink

JerneJ

Jeśli jest to w jakiś sposób możliwe oraz uważam za bezpieczne ukrywam się gdzie się da i podążam w odległości do 5m za towarzyszami tak by ich ubezpieczać, zachowuje przy tym maksymalny stan skupienia mam nadzieje że elfie zmysły mnie nie zawiodą. W drugiej opcji jeżeli pierwsza jest z byt ryzykowana razem z Garretem znajduje się na tyłach. Tak jak wcześniej pisałem jeśli wyczuję że to ten odpowiedni moment rzucam Zbroje maga.

Suladan

Idę w centrum niedaleko Andreasa z przygotowaną tarczą i buzdyganem

Midgar

Powoli przedzieracie się przez stare zabudowania. Nagle słyszycie coraz głośniejsze szuranie. Z budynku przed którym stoicie zaczynają się wylewać hordy zombie i ghouli. Stajecie w szyku i rozpoczynacie krwawy bój. Przeciwnik nie jest dla Was wyzwaniem jednak niepoliczalna ilość tych stworzeń w pewnym momencie zaczyna Was przytłaczać. Po półgodzinnej rzezi w końcu szeregi nieumarłych zaczynają się przerzedzać jednak to nie zwiastuje nic dobrego. Nagle olbrzymi wstrząs przewraca Was na ziemię. Z nieumarłych prawie nikt się nie ostał. Po chwili drugi wstrząs mrozi Wam krew w żyłach, a ściana budynku przed którym staliście pada pod naporem olbrzymiej istoty. Około 4 metrowy stwór - wyrośnięte zombie rusza do ataku.

Rzucajcie na inicjatywę. I przy okazji napiszcie co robicie w swoje kolejce. Trochę to przyśpieszy. Ustaliłem, że zombie działa ostatni.

Ciekawy jestem ile zajmie nam ta walka.

Andreas

( rzut: Numer ID rzutu: 56935; z [link widoczny dla zalogowanych] wynik 11 +1=12)

Widząc strach jaki zasiała istota w sercach moich współtowarzyszy zaczynam grać pieśń o bohaterach minionych wieków. Z mojej piszczałki wydobywają się wprost nieprawdopodobne tony.

Gram: http://www.youtube.com/watch?v=y4xiJrAYKPM&hd=1

======================
Notka o zasadach:
Inspirowanie odwagi (zn): Bard posiadający co najmniej 3 rangi w umiejętności Występy może
wykorzystać muzykę lub poezję do zainspirowania odwagi w sercach sprzymierzeńców (i swoim
także), chroniąc ich przed działaniem strachu i zwiększając ich zdolności bojowe. Przyjaciel, na
którego ta moc ma zadziałać, musi jednak słyszeć śpiew. Efekt utrzymuje się, dopóki brzmi pieśń
barda oraz przez 5 rund po tym, jak ucichnie. Postać, na którąwpływa inspirowanie odwagi, otrzymuje
premięz morale +1 do rzutów obronnych na zauroczenia i efekty strachu oraz premięz morale +1 do
ataków i obrażeń powodowanych przez broń. Na 8. poziomie oraz na każde sześć kolejnych
wspomniana premia rośnie o 1 (+2 na 8., +3 na 14. i +4 na 20. poziomie). Inspirowanie odwagi to
zdolnośćwpływająca na umysł.

Ja mam lvl 10, więc +2

Malark

Razem z Evendurem ostrożnie (zgodnie z nauką Helma, sprowadzającą się w skrócie do - co nagle, to po diable) staramy się wyłapać słabe punkty wynaturzenia i je zniszczyć. Gdy wpadniemy na jakiś pomysł staramy się go zrealizować, jeśli nie wpadniemy to siekać póki się rusza.
Sił nam nigdy nie braknie, gdyż paladyn nie może się zmęczyć walcząc w słusznej sprawie.

Jeśli mam czas otwieram walkę z kuszy choć jednym strzałem, potem dopiero walczę kontaktowo.

Rzucam ugodzenie zła i odganiam nieumarłego. Wydaje z siebie inspirujący okrzyk "giń w imię Helma!", oraz inspiruję odwagę, przysięgam też pokonać tego przeciwnika, w sytuacji krytycznej korzystam z mocy ostatni bastion.

Ogólnie jeśli nie chce Ci się sprawdzać zasad (jest za późno żebym je teraz sprawdzał Smile

), inspirujący okrzyk to jednoturowa premia do ataku wielkosci +1, inspirowanie odwagi to pasywna umiejetnosc na 10 rund kiedy mowie i pobudzam do walki dajac premie po +1 do trafienia i obrazen i +2 do RO dla mnie i sojuszników wp obliżu), przysiega gniewu daje tylko mi prywatnie premie do ataku na konkretnego pajaca, w wysokosci +2 do ataku i obrazen, dopoki nie zmienie celu, lub poki nie zginie moj cel, ostatni bastion daje 2k10 pw tymczasowych dla sojuszników.

No i mam niezłomną wolę, czyli jeśli uda mi się RO na czar lub przed efektami magicznymi na Wolę i Wytr, ktory normalnie oslabilby obrazenia, tutaj sa calkiem negowane. Czyli jesli uda sie RO, nie dostaje wcale obrazen.

Inicjatywa moja 12, Evendur 18